Enerji-İklim Değişikliği

Paris’te 1.5 derece eşiği adına kritik kararlar alınmıştı ama şimdi aksiyon zamanıydı. Doğa ve canlılık adına harekete geçme zamanı…

Gönül isterdi ki Türkiye de Paris Anlaşması’nın arkasındaki devletlerin arasında yer alsın. Fakat Paris Anlaşması yolu ile uzun vadeli samimi bir iklim eylem planı hâlihazırda ne yazık ki Ülke gündemlerimiz arasında bile yer bulamamaktadır.  

Kılıf uydurmak politikacı için zor bir zanaat değildir, hatta politika denen şeyin eski numaralarından bir diğeri de birbiriyle çelişip çelişmediğini önemsemeden bütün konular için çeşit çeşit kılıflar uydurmaktır. En son İğneada meselesinde de böyle oldu Yoksa Akkuyu meselesi mi demeli!? 

Enerji, ama ille de nükleer enerji yatırım kararları iddia edildiği gibi ihtiyaç üzerinden şekillenmiyor, bunlar siyasî kararlar. Ve ne bu kararlar alınırken ne de uygulanırken halkın fikri soruluyor. Kuvvetle muhtemel ki, çıkacak tablonun kendilerini tatmin etmeme olasılığını hayli yüksek görüyor Türkiyeli hükümetler.

Ön planda Rusya ile Ukrayna arasındaki kriz, aslında AB ile ABD’nin Rusya ile Ukrayna üzerinden sürdürdükleri güç mücadelesinin tüm yansımalarını taşıdığı için giderek derinleşiyor. 

Dünyadaki fosil yakıt kaynakları (petrol, kömür ve gaz) sınırlı ve belli coğrafyalarda toplandığı için enerji politikalarını bu kaynaklara bağlayan ülkeler sıkça dışa bağımlılıktan yakınır. Türkiye de enerjide yüzde 731 oranında dışa bağımlı ve 2014 sonunda enerji ithalatının 56 milyar doları bulacağı tahmin ediliyor.2  

Silvia Federici, bu nakalesinde müşterekler kavramıyla feminizm arasındaki ilişkiyi anlatıyor. 

Üretken bir müşterekler sisteminde (yeniden) üretim faaliyetinin ve bunun yapısal rolünün (yeniden) düşünülmesine yolculuk.

Müşterekler ve serbest piyasanın işleyiş ve bakış açısını karşılaştıran bir tablo. 

Toplum içinde yavaş yavaş oluşan ve siyasî hayatta yavaş yavaş biriken sorunlar vardı. Öyle bir an geldi ki, bunlar belli bir noktada artık patlak verdi. O anda, toplum harekete geçmeye karar verdi.