Hrant Dink Vakfı’nın düzenlediği Ermeni Soykırımı’nda Vicdan ve Sorumluluk: Kurtulanlara Dair Yeni Araştırmalar başlıklı konferans 14 Mart’ta Cezayir Toplantı Salonu’nda yapıldı.

2004’ten beri yürüttüğü Heinrich Böll Stiftung Derneği’nin Türkiye Direktörlüğü görevinden nisan sonu itibarıyla ayrılan Ulrike Dufner’le on bir yılın muhasebesini ve onu Türkiye’ye getiren serüvenini konuştuk.

Bugün Türkiye’de bir Ermeni veya Yahudi, Rum, Müslüman olmayan bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşının diğerlerinin eşiti olduğunu sadece kâğıtta yazabiliyorsunuz, çoğu insan “yabancı” diyor, hâlâ o kafadayız. Bundan 100-150 sene evvel başka türlü olduğunu düşünmek mümkün bile değil. Söyleşi...

Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi dersinin ya tam anlamıyla “dinler hakkında eğitim”e dönüştürülmesi ya da bireyleri her türlü ayrımcılığa karşı koruyan muafiyet mekanizmaları yaratılması gerekiyor. Türkiye ilk seçeneği benimseyecek olursa, bu sürece AGİT’in 2007’de yayımladığı Devlet Okullarında Din ve İnançların Öğretilmesine ilişkin Toledo Kılavuz İlkeleri ışık tutabilir.

Türkiye’nin dış politikasının ana amacı itibariyle diğer devletlerin davranışlarını etkilemek veya kendi eylemlerini uluslararası ortama göre düzenlemek gibi bir kaygısı yoktur. Dış politika söylem ve pratiğinin ana kaygısını iç politik etkileri oluşturmaktadır.

Türkiye’de tütüncülüğü sigara şirketlerinin, tütün kartellerinin hizmetine sunan süreç 1980’de neoliberal politikaların uygulamaya sokulmasıyla başladı. Sigara ithalatı serbest bırakıldı, tütünde devlet tekeli kaldırıldı, yabancı menşeli tütünde ithal yasağı kaldırıldı, Tekel’e Amerikan harmanı sigara ürettirildi, Tekel özelleştirildi, yaprak tütün birimleri kapatıldı.

Enerji, ama ille de nükleer enerji yatırım kararları iddia edildiği gibi ihtiyaç üzerinden şekillenmiyor, bunlar siyasî kararlar. Ve ne bu kararlar alınırken ne de uygulanırken halkın fikri soruluyor. Kuvvetle muhtemel ki, çıkacak tablonun kendilerini tatmin etmeme olasılığını hayli yüksek görüyor Türkiyeli hükümetler.

AKP adına “yasa” denen, ama gerçekte bir “talimatname” niteliği taşıyan hukuk ötesi bir “fiilî durum” yaratarak bütün bir siyaset ve iktidar alanını yeniden belirlemek istemektedir. Tam da bu nedenle yasayı geniş bir krizler yumağının içine yerleştirerek anlamalıyız.

81 ilimizin 43’ünde kadın milletvekili yok. Bu demokrasi ayıbı tablo ancak adaylaşma sürecinde çok radikal bir değişimle değiştirilebilir. Bu konuda, tüzüğünde “tüm karar alma mekanizmalarında kadınlar için en az eşit temsili” öngören HDP “iyi örnek”. Parti organlarında ve yerel yönetimlerde “eşbaşkan” uygulaması kadın-erkek eşit temsili açısından örnek bir model.

G20 toplumsal cinsiyetin de göz önünde bulundurulması gereken temel boyutlardan biri olduğunu kabul etmekte geride kalmış görünüyor. G20’nin politik tutumunun toplumsal cinsiyet adaleti açısından kritik sonuçları olduğu ve özellikle dünya ekonomilerinin geleceğini şekillendirmede daha da fazla rol üstlendiği ve önem kazandığı düşünüldüğünde, G20’nin toplumsal cinsiyet açısından değerlendirilmesi elzemdir.