Ekoloji

Bugün kırdaki dönüşümleri anlamak ve çözümlemek açısından görece yeni dinamiklerle de yüzleşmekteyiz. Bunlardan ilki, bir mekansal biçim olarak kent-bölgelerin yükselişi. 

Türkiye’nin son 15 yıl içinde geçirdiği dönüşümün en çarpıcı biçimde gözlenir olduğu alanlardan biri de kentler oldu. Kırsal alanda yaşanan dönüşümden ayrı düşünülmemesi gereken bu süreç, kentlerin fiziki ve sosyal mekânlarını hızlı ve topyekûn bir değişimle karşı karşıya bıraktı. 

Trump belki tek başına iklim mücadelesini ve de Paris İklim Anlaşması’nı durduramayabilir, ama yeni kabinesi ve yeni kabinenin Dışişleri Bakanının eski şirketinin Rusya ile 500milyar dolarlık petrol anlaşması durdurabilir.

Tarım ve iklim değişikliği konusu, Türkiye açısından da kritik. Çünkü Türkiye hem iklim değişikliğinden en fazla etkilenecek Akdeniz Havzası içinde yer alan, iklim değişikliğinin etkilerini en derin şekilde hisseden ve hissedecek ülkelerden biri, hem de tarımsal gelirler ve toprak-su varlıkları açısından önemli bir tarım ülkesi.

Avrupa Çevre Ajansı’nın 2014 verilerine göre Türkiye'de şehirlerdeki nüfusun %97,2'si Avrupa'daki hava kirliliği limitlerinin (partikül madde 10 verilerisi alınmıştır) altında yaşamakta.

Bu yazının ana konusunu temel olarak COP22 değil COP22’de üzerinde çokça durulan ve bundan sonraki süreçlerde de gündemde ağırlığı olacak olan iklim finansmanı ve bu konuya Türkiye’nin yaklaşımıdır. 

Gönül isterdi ki Türkiye de Paris Anlaşması’nın arkasındaki devletlerin arasında yer alsın. Fakat Paris Anlaşması yolu ile uzun vadeli samimi bir iklim eylem planı hâlihazırda ne yazık ki Ülke gündemlerimiz arasında bile yer bulamamaktadır.