Türkiye kökenli lubunlar Almanya’da hem göç dinamiklerinin, hem Türkiye’deki hükümetin söylemlerinin, hem de sistematik bir ayrımcılığın arasında sıkışıyorlar. Kendilerine Almanya’da özne olarak yer edinme mücadesi ise onları kesişimsel bir siyasetin aktörleri haline getiriyor.  

İşgücü göçü ile siyasi sebeplere dayanan göç hangi noktalarda birbirinden ayrılıyor? Üç ayrı kuşaktan üç göçmenin portresi, hikayelere kulak vermenin kategoriler oluşturmaktan daha önemli olduğunu gösteriyor.

Almanya’da Türkiye kökenlilerin 60 yıllık tarihi, aynı zamanda Almanya siyaseti içerisinde kendilerine bir ses bulmalarının da tarihi. Aradan geçen yıllar ise Türkiye kökenlilerin siyasi tercihlerini, Almanya’daki konumlarına paralel olarak değiştirip çeşitlendirmiş durumda.

Almanya seçimini yaptı. SPD, Yeşiller ve FDP (Hür Demokrat Parti) seçimleri kazandı, ancak bu partiler beklentilerine ve harekete geçmeleri konusunda üzerlerinde hissettikleri baskıya bağlı olarak sonuçlara çok farklı bakıyorlar. Bu kısa analiz, elde edilen ilk sonuçlara genel bir bakış sunuyor, bunu önümüzdeki birkaç gün içinde daha kapsamlı, ampirik bir analiz izleyecek.

Türkiye, AKP’li yıllarda birçok ulusal ve uluslararası kurumların raporları tarafından işaret edildiği üzere, her geçen gün bilgi ve ifade özgürlüğünün daha da kısıtlandığı, haberleşme hakkının ise ciddi bir şekilde baskılandığı bir ülke konumuna düşmüş durumda. Bu süreçte iktidarın yeni düzenleme talepleri de ardı ardına gelmeye devam ediyor.

Yabancı olmakla ait olmak arasındaki ayrım bazen hiç beklenmedik yerlerde silikleşiyor. Hermannstrasse üzerindeki Alevî Mezarlığı, Türkiye’den yeni gelmiş, feminist bir oyun yazarına şehrin bir parçası olmanın kapılarını aralıyor. 

Almanya’da, misafir işçilerin tarihini ortak belleğin bir parçası haline getiren ve onurlandıran bir hatırlama kültürünün pratikleri mevcut değil. Bu durum sonraki kuşaklar üzerinde de iz bırakıyor. Fatma Sağır’ın kaleminden hatırlama, unutma ve ırkçılık üzerine bir deneme.

Almanya'daki Türkiye kökenli toplulukların Almanya ve Türkiye hükümetleri tarafından onlarca yıl ihmal edilmesinden sonra AKP, yeni bir diaspora politikasının potansiyelini keşfetti.

Feminist ilkelerin benimsenmesi AB’nin dış ilişkiler politikaları açısından önemli bir ilerici bir adımdır. Bu ilkelerin benimsenmesiyle geliştirilen toplumsal cinsiyet eşitliği politikalarının hedefi çatışma koşullarında ve uluslararası gelişmelerde destek oluşturmaktı. AB’nin dış politika arenasında cinsiyet eşitliği konusunda lider konumda olduğu söylenebilir. Yine de feminizmin entegrasyonu somut cinsiyet eşitliği politikalarını desteklese de, feminizmin sınırlı yorumlanışı dönüştürücü potansiyelini etkisizleştirirken AB’nin yaklaşımlarındaki uyum eksikliklerini görünür kılıyor.

Cinsiyetçi dezenformasyon, dünya çapında insan haklarını tehdit eden, kimlik temelli bir dezenformasyon biçimi. Hedef aldığı kişilerin dijital ve siyasi haklarının yanı sıra emniyet ve güvenliğini de baltalıyor.

Kuzey Makedonya’da, Rus yanlısı politikacıların aktivistlere, insan hakları savunucularına ve gazetecilere yönelik ölçüsüz çevrimiçi davranışlar, zorbalık ve can güvenliğine yönelik tehditlerle saldırması norm haline geldi. İnsan hakları örgütü CIVIL’in başkanı olarak benim durumum istisna değil, ama kesinlikle en açıklayıcı olanlardan biri.

Toplumsal cinsiyet araştırmalarına yönelik bu sistematik ve sistemik saldırılar, üçlü krize (göç, finans ve güvenlik) karşı milliyetçi, neo-muhafazakâr bir yanıt olan cinsiyet karşıtı hareketle ilişkili toplumsal cinsiyet karşıtı kampanyaların ve çevrimiçi kamusal tacizin bir parçasıdır. Bu bağnaz saldırılar tüm Avrupa’da büyük destek kazanıyor.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından açıklanan İnsan Hakları Eylem Planı’yla Türkiye’de insan hakları, basın ve ifade özgürlüğü ile yargı bağımsızlığının güçlendirilmesine ilişkin dikkat çekici sözler verildi. Açıklanan eylem planını yakından incelemeye çalıştık.

“Kendimi yazmaya başladığımda, bu muhteşem kendini ifade etme eyleminin zorunlu örtünmenin dayattığı tecrit, yabancılaşma ve baskının nasıl da tam tersi olduğunu anlamaya başladım” diyor İranlı yazar Ava Homa. Yazısında, İran'daki kadınların özgürlük ve katılım için verdiği mücadelede hayata geçirdikleri çeşitli protesto biçimlerine dikkat çekiyor ─ bunlardan biri de yazmak.

Yeni Amerikan yönetimi, özellikle sivil toplum konusunda Atlantik ötesi ilişkilerin yeniden başlatılması olanağını sunuyor. Kadın hareketleri, Siyahların Hayatı Değerlidir ve İklim jenerasyonu gibi hareketlerin mesajları ve sıkıntıları hem Avrupa’da hem de ABD’de büyük yankı uyandırıyor. Bu hareketler AB-ABD ilişkilerinin yeniden kurulmasında temel aktörler konumunda. Bu hareketlerin çoğulcu ve katılımcı doğası ve bünyelerinde cisimleştirdikleri adalete olan bağlılıkları yeni bir Atlantik ötesi anlatının temelini oluşturabilir

Yunanistan’da LGBTİ+’lara karşı yapılan ayrımcılıkla mücadele etmek için kurulan ulusal komite hakkında görüşme.