Nükleer Silahların Yasaklanması Antlaşması Ocak 2021’de yürürlüğe giriyor. Güney yarımküreden pek çok ülkenin anlaşmayı imzalaması yeni bir dönüm noktası oldu. Öte yandan, ne nükleer silah üreten bir ülke, ne de NATO üyelerinden herhangi biri antlaşmaya katıldı. Nükleer Silahların Yok Edilmesi İçin Uluslararası Kampanyadan (ICAN) Giulia Messmer ve Anne Balzer, nükleer silahsızlanmada uluslararası çabalar açısından sembol niteliğindeki bu başarı hakkında yazdı.

Ermenistan ile Azerbaycan arasında imzalanan yeni ateşkes antlaşmasının Güney Kafkasya ülkeleri için önemli jeopolitik ve iç siyasi sonuçları olacak. Heinrich Böll Vakfı Güney Kafkasya Müdürü Stefan Meister, anlaşmanın sonuçlarını on başlıkta topluyor.

Prof. Christian Schwarz-Schilling ile yapılan söyleşi

Joe Biden ve Kamala Harris’in seçim zaferi, ABD’deki liberal demokrasi ve birlik ve sağduyu siyasetinin de zaferidir. Öte yandan yeni hükümet, bir enkaz devralmış durumda ve önünde aşması gereken büyük handikaplar var.

İtalya’nın Kuzey Afrika’dan kitlesel bir şekilde deniz yoluyla gerçekleştirilen akınları göğüslemede yalnız bırakılmaması gerektiğine dair çok sayıda beyanın ardından, yeni Pakt, artık köhneleşmiş durumdaki Dublin sisteminin onarılması dışında bir değişiklik getirmiyor.

Çekya’daki tartışmalar, yasal göç, entegrasyon ve içermeye dair daha alakalı tasarılardan ziyade, sınırların korunması, geri dönüşler ve alıkoyma uygulamalarına odaklanmış durumda.

Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen, 2020’nin Eylül ayı ortalarında, ortak bir AB sığınma politikasına ilişkin insani ve insancıl bir yaklaşımdan yana olduğunu açık ve kesin bir dille ifade etti. Ancak her nasılsa bu ulvi vaatlerin ömrü pek uzun olmadı.

Fas hükümetine kalacak olursa, onlar bu yeni Göç ve Sığınma Paktı ile mutlu mesut bir şekilde yaşayabilir. Ancak Brüksel Paktının içeriği birçok aktivist için bir hüsran oldu.

AB Göç Paktı, Tunus’ta siyasiler tarafından diplomatik bir sessizlikle, Tunus makamları tarafından kayıtsızlıkla ve sivil toplum tarafından da cılız bir tepkiyle karşılandı. Bu iç karartıcı Pakt, AB’nin göç politikasının yalnızca tek yönlü olduğu gerçeğini birçok Tunuslunun nezdinde bir kez daha teyit etmekten başkaca bir şey yapmıyor.

İnternet, barındırdığı bilgi hacmi ve kısmen de sırf hızı sayesinde, her tür gerçek dışı veya yanlış iddianın mükemmel bir üreme alanı ve dolaşım sistemi haline geldi. Sivil toplum ve hükümetler medya okuryazarlığını artırmaya ve teknoloji şirketlerine izledikleri politikaları değiştirmeleri konusunda baskı yapmaya odaklanırken bu yanlış bilgi süreci karşısında vatandaşlar ve teknoloji kullanıcıları ne yapabilir?