Dijital çağda nefret söylemi konusunu tartışırken, suçu genellikle Facebook veya Twitter gibi içerik aracılarına atıyoruz. Ancak parti propagandası biçimini almış nefret dolu söylem, kamu parası kullanılarak dolaylı veya doğrudan devlet tarafından finanse edildiğinde ne olur?      

#FakeYou kitabı, “yeni” olarak adlandırılan yalan haber olgusu nedeniyle (daha doğrusu bahanesiyle) hem İspanya’da hem de diğer ülkelerde, dezenformasyona karşı mücadelede kullanılan kamu ve yasama politikalarının esasen genellikle gerçek çözümden uzaklaşmaya hizmet ettiğini ortaya koyuyor.

Dezenformasyon ve yanlış bilgi, belirsizlik ve gizlilik içinde büyüyüp gelişir. Avrupa Birliği içinde, demokratik değerlere ve bir bütün olarak AB projesine verilen desteği baltalamaya yönelik kötü niyetli dezenformasyon kampanyalarının yarattığı tehdide karşı artan farkındalık bir dizi sağlam tepki ortaya çıkarmasına rağmen bunlar çoğunlukla dış aktörleri hedef aldı. Üye devletlerin içinden gelen tehditleri ele almak, çözülmesi için üzerine derinlemesine ve hassasiyetle düşünmeyi ve hemfikir olunmuş ortak bir çabayı gerektiren daha akut bir zorluk teşkil ediyor.

Bu makale AB’nin yeni göç ve iltica anlaşmasının ana hatlarını ortaya koyar ve önerinin gündeme geldiği bağlamı açıklar. Farklı paydaşlar tarafından yapılan ilk eleştirel yorumlar sırasıyla mercek altına alınarak ön çıkarımların çerçevesi çizilecek.

Tinder çağında “avantajlı dostluk” ("friends with benefits“) en belirleyici özelliği dostane bir sevgiden çok, aşkın olmadığı yerde aşk ilişkisinin avantajlarından vazgeçmemizi gerektirmeyen bir ilişki türü olmasıdır. Son yıllarda giderek soğuyan Ankara-Washington ilişkisinde ise, iki taraf da açıkça ilişkinin bir ortaklık olup olmadığını, hatta bir “fayda” getirip getirmediğini sorgulamaya başladı. 

İsrail’de beş benzemez sekiz siyasi parti bir araya geldi. Onları birleştiren neydi peki? Netanyahu Mart 2021 seçimlerinden sonra bir koalisyon kuramamış, akabinde muhalefetin lideri Jair Lapid’in salt koalisyon görüşmelerini başlatması bile tarihi bir dönüm noktası olmuştu: Yahudi sağcı partiler ve Arap partileri İsrail tarihinde ilk kez ciddi bir işbirliği yapma iradesi gösterdi. Ancak peşine Doğu Kudüs’te başlayan olaylar, Hamas ile İsrail arasında askeri çatışmaların ötesine geçerek, iki taraftan radikal grupların karşı karşıya geldiği İsrail şehirlerinde sokağa taşındı. Koalisyon görüşmeleri bitmek üzereydi. Bugün varılan uzlaşı İsrail için ne anlama geliyor? Heinrich Böll Tel Aviv Büro Müdürü Dr. Stefan Hagemann’a sorduk:

Şili’de 15-16 Mayıs’ta yapılan Anayasa Komisyonu seçimleri ülkede toplumsal, siyasi ve ekonomik bir değişimin önünü açtı.

Dünya petrol ekonomisinin merkez üssü olmalarına rağmen, Orta Doğu'daki ülkeler fosil yakıtlardan uzaklaşma ihtiyacının farkında. Bunun için bazıları nükleer enerjiye de güveniyor. Geçiş ihtiyacı, daha ziyade fosil yakıtlara olan bağımlılığı azaltmak ve ekonomiyi büyütmek ve aynı zamanda artan genç nüfusa iş sağlamak gibi bölgesel önceliklerden kaynaklanıyor. İlk bakışta nükleer, bölgenin bu ikili hedeflere ulaşmasına yardımcı olmak için uygun bir araç gibi görünüyor. Bununla birlikte, Orta Doğu ülkelerinin, nükleer yerine daha umut verici güneş ve rüzgâr endüstrilerine yatırım yapması daha iyi olacaktır.

Kuzey Makedonya’da, Rus yanlısı politikacıların aktivistlere, insan hakları savunucularına ve gazetecilere yönelik ölçüsüz çevrimiçi davranışlar, zorbalık ve can güvenliğine yönelik tehditlerle saldırması norm haline geldi. İnsan hakları örgütü CIVIL’in başkanı olarak benim durumum istisna değil, ama kesinlikle en açıklayıcı olanlardan biri.