Türkiye 1997 yılına yeni bir koalisyon hükümetinin başbakanıyla girdi: Necmettin Erbakan.
Erbakan’ın verdiği bir davete dini liderleri de çağırması Ankara’da fırtına kopardı.
Daha yılın ikinci ayında, gölgesi uzayan 28 Şubat askeri müdahalesi yaşandı.
Türkiye’de demokrasi, bir kez daha silahlı kuvvetler eliyle akamete uğradı.
Aynı yıl 12 ülke aynı anda AB adaylık statüsü kazandı, Türkiye dışarıda tutuldu. Dönemin Alman şansölyesi Helmut Kohl ise, Türkiye’nin adaylığını destekliyordu.
Asıl destek ise Alman Yeşiller’den gelecek ve bu siyasi duruş sonrasında da korunacaktı.
İki ülkenin yeşil hareketleri arasında sıkı bir işbirliği ve duygudaşlık örülüyordu.
Kömür ve karbon temelli kalkınma yerine temiz enerji de, demokratikleşmeye eşlik eden ortak bir savunuculuk alanı olarak öne çıkıyordu.
Heinrich Böll Stiftung Derneği Türkiye ofisi, Doğu Akdeniz Çevrecileri ile birlikte 1997 yılında Adana’da dönemin en geniş katılımlı Temiz Enerji Sempozyumu’nu düzenledi.
Çünkü bölge, yeni petrol boru hatları, yeni termik santraller ve yapılması öngörülen nükleer santralın odağındaydı.
1 – Temiz Enerji Sempozyumu'nu takip eden gazeteci Meral Tamer'in yazısı. (Milliyet) 2 – 1997'de Diyarbakır'da kurulan KA-MER, altı yıl sonra Time Dergisi'nde boy gösterecekti. 3 – Arif Künar'ın o yılın hareketli antinükleer gündemiyle kaleme aldığı kitapları. (Arif Künar)