Türkiye, Avrupa Biriliği ve Tarım Politikaları

Heinrich Böll Stiftung Derneği, 2005 yılından itibaren Türkiye’nin kırsal kalkınma politikaları ve bu politikaların AB’ye uyumu konusunda çalışmaktadır. Tarım ve kırsal kalkınma politikaları, son yıllarda hızlanan ve 3 Ekim 2005 tarihiyle ciddi bir sürece giren AB’ye katılım bağlamında önemli konulardan biridir. Çünkü AB’ye giriş sürecinde, özellikle kırsal alanda geniş ve kapsamlı bir değişim gerçekleştirmek gerekmektedir. Bu değişimin hem sosyal, hem ekonomik hem de siyasal etkileri olacaktır. Türkiye bugün tarım ve kırsal kalkınma politikaları konusunda bir dönüm noktasındadır. Fakat politikalarının hangi yöne evrileceği henüz net değildir. Diğer yandan AB’nin Ortak Tarım Politikası (OTP) da bir değişim süreci içerisindedir. 2007 yılında OTP’nin geleceğine yönelik ciddi adımlar atılacaktır. Bu iki hususu, hem Türkiye hem de AB’nin politikalarının değişim süreçlerinin belirsizliğini bir fırsat olarak değerlendiriyoruz. Tam bu noktada, Türkiye ve AB’nin tarım ve kırsal kalkınma politikalarının şekillenmesinde sivil aktörler önemli bir role sahip olabilirler. Bu fırsattan faydalanmak için sivil toplumun düşüncelerinin toparlaması ve netleştirilmesi gereklidir. Böylece tarım ve kırsal kalkınma politikaları üzerinde sivil aktörlerin rolü ve gelecekteki etkisinin güçlendirilmesiyle, demokratik bir katılım sağlanabileceğini ümit ediyoruz.

İlk adım olarak Heinrich Böll Stiftung Derneği Türkiye Temsilciliği, Kasım 2005 tarihinde düzenlediği bir konferansla bu alanda çalışan önemli aktörleri bir araya getirerek sorunları birlikte belirlemeyi amaçladı. Ayrıca, bu konferansla varolan sorunlara yönelik çözümleri, bu çözümlerin uygulanması için gereken altyapıyı ve atılması gereken adımları birlikte tartışıp netleştirmek istedik.

Bu konferansla gerek Türkiye’de gerekse AB’de tarım ve kırsal kalkınma politikalarına bütüncül bir bakış açısı sağlayabilmeyi ve mevcut durumun analizini yapabilmeyi hedeşedik. Ayrıca, AB’ye uyum süreci ile birlikte Türkiye’nin tarımsal yapısında meydana gelecek değişiklikleri, bu süreçte Türkiye’nin avantaj ve dezavantajlarını ortaya koymak istedik.

Konferansta hem kamu kuruluşlarından ve sivil toplum örgütlerinden siyaset yapıcılar ve uygulayı cılar hem de bu siyasetten etkilenen üretici kesimden katılımcılar bir araya gelerek birbirlerinin sorunlarını ilk ağızdan dinleme şansı elde ettiler. Diğer yandan, AB tarafından gelen temsilciler AB’nin Türkiye’den beklentilerini aktarırken, Türkiye’nin bu beklentiler karşısındaki olası çözüm önerilerini irdeleme olanağı buldular.

Bu, Türkiye’de özellikle bu kadar farklı alandan gelen aktörleri bir araya getiren ilk konferanstı. Sorun alanlarının neler olduğu ve hangi çözüm yollarının üretilebileceği konusunda konferans boyunca birkaç net öneri geliştirebildik.

Konferansın önemli sonuçları olarak şunları sayabiliriz:

• Türkiye’nin kamu ve sivil toplum aktörleri, geleceğin AB üyesi olarak AB’nin Ortak Tarım Politikası’ndan neler beklediklerini ve Ortak Tarım Politikası’nın nasıl yönlendirilmesi gerektiğini belirlemek zorundadır.

• Türkiye’nin ulusal bir tarım ve kırsal kalkınma stratejisi belirlemesi gereklidir. Tüm aktörler

birlikte demokratik bir yolla bu stratejinin belirlenmesine katkı sağlamalıdır.

• Sivil toplum aktörlerinin rolünü güçlendirmek için STK’ların altyapılarının geliştirilip bir

platform kurulması sağlanmalıdır.

• Türkiye’de bulunan sivil toplum aktörleri AB ülkeleri içerisinde oluşturulmuş PREPARE

ağına katılıp kendi politikaları oraya taşıyabilir ve ondan faydalanabilirler.

Konferans sırasında çok farklı ve önemli detay bilgiler sunuldu. Bu konferansın sunumlarını,

katılımcıların soru ve cevaplarını sizinle paylaşmanın önemli olduğunu düşünüyoruz.

Heinrich Böll Stiftung Derneği Türkiye Temsilciliği

İstanbul, Nisan 2006